Долината на Длабока Река претставува типичен пример за глацијална ерозија. Кон крајот на последното ледено време, корапските глечери почнале да се топат. Потоа истекле надолу, формирајќи ја оваа долина всечена длабоко помеѓу корапските карпи. Оттука всушност потекнува и името на Длабока Река. Кањонот на оваа река влегува во составот на Национален парк „Маврово“. Во 1952 година е прогласен за строго заштитено подрачје.
Изворите на Длабока Река се наоѓаат на околу 2.500 метри надморска висина, веднаш под врвот Мал Кораб. Она што ја прави посебна и привлечна за љубителите на исконската природна убавина, секако, е водопадот што се формира во горниот тек на реката. Овој водопад, со висина од околу 130 метри, е највисок во Македонија. Најдобриот период за посета е во текот на јуни и јули, тогаш снегот не претставува голема пречка, а поради неговото топење, водопадот има најмногу вода.
Најблиско населено место е селото Нистрово, оттаму обично се започнува пешачењето кон водопадот. По околу еден час се стигнува до селото Жужње. Тоа веќе одамна е раселено, а единствен доказ за тукашниот живот, се црквата и разурнатите куќи. Оттука се избира патеката по која ќе се оди кон водопадот. Десната патека води по течението на реката, претежно низ шумски предел. Тука единствена тешкотија може да претставува преминувањето на реката (двапати) преку импровизирани премини. Додека левата патека започнува откако ќе се помине реката преку мовчето кај црквата. Оваа патека можеби е пократка, меѓутоа е пострмна и помалку безбедна.
Независно од тоа која патека ќе ја изберете, за овој подвиг се потребни малку повеќе храброст и авантуристички дух.
Изворите на Длабока Река се наоѓаат на околу 2.500 метри надморска висина, веднаш под врвот Мал Кораб. Она што ја прави посебна и привлечна за љубителите на исконската природна убавина, секако, е водопадот што се формира во горниот тек на реката. Овој водопад, со висина од околу 130 метри, е највисок во Македонија. Најдобриот период за посета е во текот на јуни и јули, тогаш снегот не претставува голема пречка, а поради неговото топење, водопадот има најмногу вода.
Најблиско населено место е селото Нистрово, оттаму обично се започнува пешачењето кон водопадот. По околу еден час се стигнува до селото Жужње. Тоа веќе одамна е раселено, а единствен доказ за тукашниот живот, се црквата и разурнатите куќи. Оттука се избира патеката по која ќе се оди кон водопадот. Десната патека води по течението на реката, претежно низ шумски предел. Тука единствена тешкотија може да претставува преминувањето на реката (двапати) преку импровизирани премини. Додека левата патека започнува откако ќе се помине реката преку мовчето кај црквата. Оваа патека можеби е пократка, меѓутоа е пострмна и помалку безбедна.
Независно од тоа која патека ќе ја изберете, за овој подвиг се потребни малку повеќе храброст и авантуристички дух.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
